خبر درگذشت استاد اندیشمندم دکتر تقی وحیدیان کامیار اندوهی سخت را برایمان پدید آورد. از همان دوره کارشناسی در محضر ایشان دروسی همچون دستور زبان فارسی، بدیع، عروض و قافیه و در دوره دکتری دستور تاریخی زبان فارسی را آموختم. در رفتار، آرامش شان برایم آموزنده بود و در تدریس جامعیت و ژرفای دانش شان و در پژوهش، نوآوری و دگراندیشی شان. هنگامی که برآن شدم مجموعه کتابهایی را برای غیر فارسی زبانان بنویسم عموم کتابهای دستور را بررسی کردم اما بهتر از کتابها و آثار ایشان در سادگی و دقت طرح مباحث دستور زبان فارسی نیافتم و بنیان آموزش دستور در مجموعه کتابهای آموزش نوین زبان فارسی را بر کتابها و آثار ایشان نهادم. کتاب دستور زبان فارسی عامیانه نیز از دیگر آثار بدیع شان است که در آموزش گونه گفتاری زبان فارسی بسیار به کارم آمد.

امروز که شاهد آرامیدن تن عزیزش در دل سرد خاک بودم دوباره این باور یقینم شد که دانشی مرد هرگز نمیرد، چراکه تا دستور زبان فارسی و عروض و قافیه تدریس شود این صدای وحیدیان است که بلندتر از دیگر صداها می پیچد.

از صدای سخن عشق ندیدم خوشتر

یادگاری که در این گنبد دوار بماند

 

احسان قبول

 5 بهمن ماه 1396